Ξεκινάμε με το δεδομένο ότι, όπως οι περισσότεροι Έλληνες, έτσι κι εγώ, έχω αγοράσει ένα αυτοκίνητο. Το καλό είναι ότι έχω μόνο ένα, το κακό είναι ότι δε θα έπρεπε να έχω κανένα. Κάπου ανάμεσα στις 2 αυτές απόψεις, βρίσκονται οι δόσεις που καταβάλλω κάθε μήνα και θα τις καταβάλλω για κάμποσα χρόνια ακόμα, κάτι το οποίο είναι ευθύνη μου και το ήξερα.
Λίγο πριν ζήσουμε όμως την αλλαγή του 2010, έχουν συμβεί 2 αξιοπερίεργα φαινόμενα. Το ένα είναι ότι η τράπεζα (δε μπορώ να αναφέρω το όνομά της, άσχετα που μπορεί να έχει σελίδα στο κατάπτυστο facebook) έχει σταματήσει πια να με παίρνει τηλέφωνο όταν αργώ να καταβάλλω τη δόση. Στην αρχή σκέφτηκα ότι το ξέχασαν, μετά σκέφτηκα πιο ώριμα και αποφάσισα ότι μάλλον απέλυσαν τον εργαζόμενο που ήταν επί των τηλεφώνων. Κι ενώ λοιπόν θεώρησα ότι αυτό είναι και λυπήθηκα λίγο, μου πέρασε μια απαράδεκτη ιδέα από το μυαλό..Ότι δε με παίρνουν γιατί με λυπούνται επειδή είμαι δημόσιος υπάλληλος! ΧΑΧΑΧΑ ...Και το καλύτερο; Είχα ΔΙΚΙΟ!
Μετά από κανά μήνα, έρχεται το δεύτερο σοκ! Με πήραν τηλέφωνο και μου επιβεβαίωσαν ότι είχα δίκιο! Δε μου είπαν "Καλημέρα, απλά θέλαμε να σας πούμε ότι έχετε δίκιο και ότι σας λυπόμαστε που δουλεύετε στο δημόσιο". Αντιθέτως, είπαν "Θέλαμε να σας ρωτήσουμε αν επιθυμείτε να γίνει μείωση της μηνιαίας δόσης σας, λόγω των περικοπών των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων". Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης!
Άρα...τί να κάνω; Να πω ναι ή όχι; Έ; Δε θα υπάρχει είπαν καμιά επιβάρυνση όσο κι αν παραταθεί η εξόφληση, αλλά με συμφέρει; Θα χειροτερέψουν τα πράγματα; Θα μείνουν έτσι; Υπάρχει τρόπος να χάσει ποτέ η τράπεζα με κάποιο τρόπο; Αφού λοιπόν είμαι σε δίλημμα, έχω να προτείνω εξής. Πρώτον, να προσλάβουν ξανά εκείνη την κοπέλα που με έπαιρνε και μου θύμιζε ότι είμαι κακοπληρώτρια. Δεύτερον, αντί να μου μειώσει τη δόση, να μου μειώσει το συνολικό ποσό του δανείου, με το επιχείρημα ότι έφαγε ήδη αρκετά από τους τόκους. Καλό; Παράλογο; Δε νομίζω...
Έλα μωρέ τραπεζούλα...σκέψου το εσύ που είσαι τόσο καλή και τους λυπάσαι όλους. Καλή χρονιά να έχεις..Πάντα υγεία και χρήματα!
ΞΟΥ ΡΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου